Zgadzam się z Tobą w stu procentach. Mi także nie spodobała się jedynie końcówka, nie wzruszyło mnie to, tylko zniesmaczyło. Bohaterka potraktowała swojego mężczyznę w dokładnie ten sam sposób co świnie. Reszta filmu naprawdę przyjemna.

Jaka świadomość takie umieranie. Dla Maxa ta forma była pewnie najpiękniejsza. A że świnie... ? Emma kochała świnie i nie było tu niczego uwłaczającego ani poniżającego.
Film może się wydawać drastyczny, jak wszystko dla ludzi wychowanych w sterylnym świecie pozornego ładu moralnego. W świecie odciętym o źródła i głuchym na jakiekolwiek cierpienie.
Myślę że nie mamy prawa oceniać Emmy. Naszym celem powinno być ją zrozumieć (co wcale nie znaczy naśladować).

właśnie :D
a tak w ogóle reklats co jest godnego w umieraniu w bólu i cierpieniu ? to lepsze niż szybka, prawie bezbolesna śmierć ? a papież męczył się długo, a to była tylko jego osobista wola tak umierać i nie możesz zmuszać innych do takiej śmierci...

Wg mnie ocena Emmy nie ma tu nic do rzeczy. To był wyraźnie ich wspólny wybór, więc trudno tu doszukiwać się winy z jej strony. Nie chcę za bardzo spoilerować, ale pamiętasz moment gdy się zawahała?

A więc wszyscy mają umierać dokładnie tak jak JP2???
A teraz spróbuj sobie wyobrazić, że jesteś nieuleczalnie chory i z każdym dniem cierpisz coraz bardziej. I gdy niczego poza tym cierpieniem od życia się nie spodziewałeś, los zsyła Ci miłość dziewczyny innej niż wszystkie. Trafiasz do osobnego świata, jakby poza czasem. I co robisz? Pozujesz na JP2, piszesz encykliki i wyglaszasz homilie? A może chcesz, żeby ostatnią rzecą którą zapamiętasz nie był ból, tylko pocałunek ukochanej? Tym bardziej, że potrafi TO zrobić bezboleśnie? Oglądałeś może „Inwazję Barbażyńcow”? Ja na miejscu głównego bohatera postąpiłbym chyba podobnie. Właśnie zakończenie uważam za jedną z najmocniejszych stron filmu. Długo siedziałem w ciemności i milczeniu.

Mój ojciec umarł na raka. Nie potrafię się doszukać niczego godnego w takim morzu cierpienia. Dobrze, że przez ostatnie tygodnie był nieprzytomny....